Çocuklarda korku kavramı, görünen ya da görünmeyen tehlikeler karşısında çocuğun gösterdiği olağan bir tepkidir. Korkular bir ikaz niteliği taşıdığından çocuğu savunmaya sevk ettiği görülür. Çocuklarda görülen bu korkular yaşa bağlı olarak değişim gösterir. Korkuların gelişmesinde geçirilen kazalar, korku içerikli oyun ve programlar, doğal afetler vb. etkili olabileceği gibi özellikle aşırı koruyucu ebeveyn tutumları da çocuklarda korkuyu tetikleyici olabilmektedir.

Korkunun ortaya çıkmasında kalıtım ve öğrenme önemli etmenlerdir. Genetik temelli olan korkular: karanlık, yüksek ses, yükseklik vb. Öğrenme temelli korkular ise: araba çarpması, köpek, kilitli kalma vb.

Çocuklarda korku kavramı ile baş edilebilmesi için öncelikle korkunun kaynağı araştırılıp, öğrenilmelidir. Sonraki aşama ise ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalara başlanmasıdır. Bu anlamda karşımıza çıkan en önemli ve etkili yöntem oyun oynamasına ve arkadaşlarıyla vakit geçirmesine izin vermektir. Bir diğer önemli nokta ise olumsuz ebeveyn tutumlarının farkında olunması ve değiştirilmesi de çocuğun korkularını yenmesine katkı sağlar.