MOMO

Momo sekiz yaşında kimsesiz bir kız çocuğudur. Büyük bir kentin açık tiyatrosunun bir odasında yaşar. Momo çok iyi bir dinleyicidir. Herkes onu sever her gün ona uğrar öyle ki; o gün onunla konuşmamış biri olursa “Git bir Momo’ya uğra” derlerdi. Hatta o kentte ‘’Git bir Momo’ya uğra’’ demek alışkanlık olmuştu. O sorunların çözümüne yardımcıdır.

Onun en iyi arkadaşları çocuklar ile çöp süpürücüsü Beppo ve turist rehberi Gigi’dir. Gigi ve Beppoyla konuşan, çocuklarla oynayan Momo çok güzel zaman geçirir. Beppo kendine özgü tarzıyla yerleri süpürerek hayatına devam ederdi. Gigi ise kendi uydurduğu ve tekrar aynısını anlatamayacağı hikayeler ile turistleri gezdirirdi. Kimi hikayelere inanılırdı kimi inanılmazdı. Ama Gigi bunu yapmayı çok seviyordu.

Fakat bir süre böyle tozpembe hayat devam ederken Duman adamlar çetesi de zaman çalmak için her yerde insanları kandırıyorlardı.

Hatta şöyle bir olay da yaşandı. Hava soğumuş yağmur yağıyordu. Kentin profesyonel olmasa da işine önem veren ve ün salan berberi ilk defa sıkılmış bir halde hayata isyan edercesine konuşuyordu. Sonra önünde bir araç durdu. Elinde melon rengi çantaları ve şapkaları ile duman adamlar indi arabalarından. Duman adamlar kendilerini tanıttılar. Berbere teklif sundular. Çok ince hesaplar yaparak herkesi kandırarak korkutan ve zaman tasarrufu yapın deyip zamanı çalan ruhlardı duman adamlar. Bir destan dolusu ayna üzerinde hesap yapıldıktan sonra berberi korkutarak bu işe davet ettiler. Berber yaşlı annesini mecburen huzur evine, çok sevdiği bir kadına da artık ayda bir ziyaret etmeye karar vererek zaman tasarrufuna girişti. Fakat artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Berber artık güzel şarkılarını söylemiyor, müşterileriyle ilgilenemiyor, yüzü hiç gülmüyor ve kalbindeki bir zaman çiçeğinin solup gitmesine sebep oluyordu.

Bir gün Momo tiyatro harabelerinde dolaşırken bir oyuncak bebek buldu. Aslında bir çocuk unutmuş olsa hatırlardı ama hiç görmemişti. Bebeği konuşturdu. Bebek hep aynı şeyleri tekrar ediyordu. Momo az kalsın aklını kaçıracaktı gerçek sanmıştı bebeği. Çünkü bebek gerçek gibiydi. Kendi boylarında pek şirin ve makyajıyla da bir mankeni anımsatmaktaydı. Sonra bir duman adam geldi. Momoyu bebekle kandırmaya çalıştı. Zeytin gibi simsiyah gözlerini adama dikerek pür dikkat onu dinledi. Ama adamın içindekiler döküldü adeta o an. Sonra adam korkarak kaçtı gitti. Sabah olunca Momo bunu arkadaşlarına anlattı. Herkes beraber bir protesto yaptılar ama kimsenin dikkatini çekmedi. Momo’nun yanına Hora ustanın kaplumbağası gelir. Onu hora ustaya götürür. Hora usta Momo’ya zamanı gösterir, sonrada Momoyu 1 yıllık bir uykuya yatırır. Momo uyanınca yine tiyatro harabelerinde uyanır.

Duman adamlar Momoyu yakalamaya çalışırlar. Sonra beceremeyince Momoyu kaplumbağa yine Hora ustaya götürürken son anda Momo Duman adamları fark eder. Çabucak Hora ustaya giderler. Hora usta her şeyi gören gözlüğünden her şeyi öğrendiğini söyler. Momo’ya tehlikeli bir plan anlatır sonra plan işler. Hora usta uykuya yatar. Sonra zaman durur ve ardından büyük bir zaman depremi olur. Momo 1 saatlik süresiyle elindeki saat çiçeğini alıp koltuğa kaplumbağa ile beraber saklanır. İçeri Duman adamlar girer. O sırada Momo kaçar. Duman adamlar telaşla zaman deposuna giderler. Momo onları takip eder. Zaman deposuna girince Momo bir yere saklanır. Duman adamları görür. Duman adamlar yazı tura ile sayılarını azaltıyorlardır. En sonunda 6 kişi kalırlar. Derin bir tartışmaya düşerler. O sırada Kaplumbağa Momoya kabuğunun üstündeki yazı ile kapıyı kapamasını söyler. Momo “nasıl?” der.

Kaplumbağa zaman çiçeği ile yapmasını der. Momo kapıya zaman çiçeğini tutar kapı büyük bir gürültüyle kapanır. Ardından bunu duyan Duman adamlar Momoyu yakalamaya çalışır. Bazıları heyecandan sigaralarını düşürüp toz olur kaybolur. Ardından son 2 kişi kalınca Momo’yu köşeye sıkıştırırlar o sırada 2 duman adam kavgaya girer ve biri sigarasını düşürür. Sona kalan duman adamında sigarası dibine yakındır. Momoya yalvarırcasına çiçeği ister. Momo kafasını hayır anlamında yavaşça sağlar. Sonra duman adam da kaybolur ortadan. Zaman çiçekleri sahiplerine döner.

Çocuk Gelişimci

Şeymanur ÖZTÜRK